معنی پائین پرست - جستجوی لغت در جدول جو

پائین پرست

لغت نامه دهخدا

بالین پرست

شخص تنبل و بیکاره که سر از بالین برندارد، پرستار، پایین پرست

فرهنگ فارسی عمید

پایین پرست

کنیز، خدمتکار، پرستار، بالین پرست

فرهنگ فارسی عمید

پایین پرستی

بندگی، خدمتکاری

فرهنگ فارسی عمید

پائین پرستی

(پَ رَ)

اطاعت. بندگی. خدمتکاری:
بدرگاه خسرو خرامش کنم
بپائین پرستیش رامش کنم.
نظامی.
روا باشد که با این سحر و نیرنگ
به بی سنگی زنم قاروره بر سنگ
کنم آنگاه با صد زیردستی
کنیزان ترا پائین پرستی.
امیرخسرو دهلوی

لغت نامه دهخدا

بالین پرست

(فَ یَ دَ / دِ)

دوستدار بالین.

لغت نامه دهخدا

پائین دست

(دَ)

طرف پائین

لغت نامه دهخدا